Metody pracy

Symultaniczno – Sekwencyjna Metoda Nauki Czytania profesor Jagody Cieszyńskiej.
Nauka czytania ma formę zabawy, w której bazuje się na naturalnej aktywności dziecka, wykorzystując jego zainteresowania i chęć poznawania świata. Symultaniczno – Sekwencyjna Metoda Nauki Czytania polega na nauce globalnego czytania sylab (głoski wprowadzane są w sylabach). Sylabą nadaje się znaczenie aby stały się łatwiejsze do zapamiętania dla dziecka. Dzięki takiej wszechstronnej stymulacji dziecko ma możliwość szybkiego opanowania nauki czytania ze zrozumieniem oraz doskonalić ogólny rozwój języka.
Wprowadzenie w świat pisma I. Majchrzak (odimienna metoda nauki czytania). Wg. koncepcji I. Majchrzak rozumienie słowa powinno wyprzedzać umiejętność jego odczytania, „bo to nie litery się czyta, tylko sens”. O nabyciu umiejętności czytania decydują umysł i wzrok. Dziecko od samego początku wchodzi w świat pisma jako w świat znaczeń, a nie poszczególnych liter. W swoich założeniach koncepcja pomija prawie zupełnie analizę i syntezę słuchową, a nowością jest to, że naukę rozpoczyna od imienia, które jest słowem „otwierającym świat pisma”. Przypisywanie znaczenia prostym sylabą lub wyrazów jedno sylabowym pozwala dziecku na łatwiejsze kojarzenie ich w późniejszym procesie czytania ze zrozumieniem.

Trochę teorii w praktyce czyli co to jest glottodydaktyka?
Glottodydaktyka jest to metoda przygotowująca już najmłodsze dzieci do nauki czytania i pisania i dająca bardzo dobre efekty w przedszkolach i klasach początkowych. Moim promotorem oraz cudownym nauczycielem był prof. Rocławski dla którego zagadnienia związane z fonetyką stały się impulsem do praktyki, doświadczeń, eksperymentów naukowych nad "glottodydaktyką". był dla prof. Rocławskiego fakt coraz częściej występujących wśród uczniów trudności w czytaniu, pisaniu i rozumieniu odczytywanego tekstu. Coraz więcej dzieci staje się pacjentami poradni dyslektycznych, wśród młodzieży rozprzestrzenia się analfabetyzm funkcjonalny, czyli niezrozumienie czytanych tekstów. Wiele dzieci ma poważne problemy z trudną ortografią języka polskiego. Pracując z dzieckiem metodą "glottodydaktyczną", już od przedszkola można zapewnić mu osiągniecie sukcesu w szkole i karierze pozaszkolnej, która w najwyższym stopniu zależy od wyników w nauce czytania i pisania. Metoda ta pozwala w pełni wykorzystać tendencję dziecka do zabawy i poznawania znaków graficznych. Trzeba ją wykształcać poprzez stwarzanie dziecku sprzyjających warunków jego rozwoju. Bronisław Rocławski z Uniwersytetu Gdańskiego opowiedział się za radykalną zmianą sposobu przygotowywania dzieci do szkoły, sposobu uczenia techniki płynnego czytania ze zrozumieniem i płynnego pisania, a także kształtowania nawyków czytelniczych i świadomości ortograficznej. Podstawą jego programu jest stwierdzenie, że zabawy dydaktyczne przygotowujące dzieci do nauki czytania i pisania, można prowadzić już w najmłodszej grupie przedszkolnej, a nawet wcześniej (B. Rocławski, 2002). Program Bronisława Rocławskiego nie jest eksperymentem. Od wielu lat stosowany jest przez nauczycieli w wielu miastach Polski. Nauka czytania i pisania oparta jest na metodzie, glottodydaktyki, która ma na celu kształcenie wszystkich funkcji będących niezbędnymi w tym złożonym procesie. Glottodydaktyka, czyli wychowanie językowe, nastawione jest na indywidualny tryb nauczania, zgodnie z możliwościami dziecka. Zakłada się tutaj holistyczne, tj. całościowe spojrzenie na dziecko. Każde dziecko ma własny, indywidualny rytm i tempo rozwoju, dlatego powinno być traktowane w tym zakresie indywidualnie, gdyż indywidualnie przebiega rozwój umysłowy, emocjonalny i społeczny. Zgodnie z teorią "sfery najbliższego rozwoju" i utrzymując zasadę szanowania indywidualnej ścieżki rozwojowej każdego dziecka, metoda ta pozwoli na naukę pisania i czytania bez przymusu ze strony nauczyciela. Opracowana jest w taki sposób, że okres potrzebny na przygotowanie dziecka do nauki ma na celu dążenie do osiągnięcia przez dziecko jak najwyższego poziomu sprawności analizatora słuchowego, wzrokowego i kinestetyczno-ruchowego, rozwijanie orientacji przestrzennej.